Het zit vaak in de familie: passie voor zorgen. Zo ook bij Kraamzorg Het Groene Kruis. Zowel Harma en Noa als Henny en Geanne zijn moeder en dochter en werken bij Kraamzorg Het Groene Kruis. Hieronder vertellen ze hun verhaal.
Harma werkt vanaf september 2020 bij Kraamzorg Het Groene Kruis. Vroeger wilde ze wel kraamverzorgende worden maar dan moest je ook stage lopen in de ouderenzorg. Met de ouderen had ze minder feeling. Uiteindelijk is ze in de gehandicaptenzorg gaan werken maar de kraamzorg bleef wel trekken. Na een gesprek met een iemand die werkzaam is in de kraamzorg, heeft Harma de stoute schoenen aangetrokken en gesolliciteerd op een vacature bij Kraamzorg Het Groene Kruis. Haar dochter Noa heeft haar opleiding gedaan in 2021. Ze was hiervoor pedagogisch medewerker in de kinderopvang maar de baby`s bleven trekken dus na een vacature voor KIO (Kraamverzorgende in Opleiding) heeft ze hierop geschreven.
Wat maakt dat je kraamverzorgende bent geworden?
Noa: “Baby’s zijn zo klein en onafhankelijk en onbezorgd. En ze hebben zoveel geborgenheid, rust en liefde nodig. Mijn hart stroomt over van liefde als ik een baby zie.” Harma: “Je begint bijna altijd bij een onzeker gezin, na een paar dagen zie je ze zelfverzekerder worden.” Noa sluit zich hierbij aan: “Het is mooi om ouders te kunnen ondersteunen bij waar ze behoefte aan hebben. Dat geldt ook voor het ondersteunen van op het oog stoere vaders die wel heel onzeker kunnen zijn.”
Als het gaat om wat ze zien als de grootste uitdaging in het werk vertelt Harma: “Als er complicaties zijn geeft dat voor mij een uitdaging in die zorg. Het houdt je scherp. Denk bijvoorbeeld aan een baby die geel ziet, stuwing bij de borstvoeding. Deze uitdagingen zorgen ervoor dat ik de zorg nooit op de automatische piloot doe.
Harma en Noa
Werken jullie ook wel eens samen en geven jullie elkaar tips?
Noa en Harma geven aan de ze allebei op een andere manier werken en in die zin ook heel verschillend zijn. Wel bespreken ze soms situaties uit de praktijk met elkaar om van te kunnen leren.
Ook Henny en Geanne werken als moeder en dochter bij Kraamzorg Het Groene Kruis. Henny nu inmiddels vier jaar en Geanne drie jaar.
Henny is een zorgzaam type en is moeder van vijf kinderen. Zij heeft lange tijd de wens gehad om kraamverzorgende te worden. Tot vier jaar geleden was zij postbezorger en heeft toen gesolliciteerd op de vacature kraamverzorgende bij Kraamzorg Het Groene Kruis. Geanne heeft toen ze 16 jaar was direct voor een opleiding in de zorg gekozen, maar in een andere sector. Na ruim 7 jaar werkzaam te zijn geweest in de gehandicaptenzorg, had zij de keuze om als au pair in Amerika te werken, of toch haar droom te volgen en kraamverzorgende te worden. Bij beide was zij aangenomen en koos toch voor de kraamzorg.
Hebben jullie ook veel last gehad van de corona pandemie?
Beide hebben te maken gehad met de corona pandemie tijdens de studieperiode. Geanne liep door de pandemie ook vertraging op. Maar uiteindelijk kwam het goed. Geanne: “Ik ben vandaag precies drie jaar afgestudeerd!”
Hoe ziet jullie moeder-dochter band er in het werk uit?
In de band als collega’s zijn ze ook moeder en dochter. Geanne kan altijd bij Henny terecht, ook als het even wat ingewikkelder gaat of om even samen te sparren. Geanne zegt dan ook wel eens: “Nou mam, nu even de collega pet opzetten!”.
Wat vinden jullie het meest bijzondere aan je werk?
Henny: “Het allermooiste vind ik om bij een bevalling aanwezig te mogen zijn en tegelijkertijd te zien hoe er met het kind ook een vader en moeder worden geboren. Vervolgens zie ik tijdens de kraamweek een vader en moeder uitgroeien tot echte ouders en dat vind ik wonderlijk.”
Geanne vertelt dat ze de eerste bevalling nog heel goed weet. Ze belde haar moeder direct op dat ze bij een bevalling aanwezig mocht zijn. Henny gaf aan: “Heb je wel iets te eten mee?!” Dat is iets wat je dus niet moet vergeten. Ze kwam aan bij het ziekenhuis en er gebeurde veel in de verloskamer. Zij bewaarde haar rust en stond te observeren waar zij iets kon betekenen. Achteraf hoorde ze van de kraamvrouw dat ze juist zich heel goed kon concentreren op de bevalling omdat Geanne heel kalm overkwam op de kraamvrouw. Dit gaf haar tijdens de bevalling veel rust. Deze ervaring neemt Geanne nu mee wanneer zij aanwezig mag zijn bij de geboorte van een kindje.
Lijken jullie op elkaar in de manier van werken?
Henny: “Dat weten we niet omdat we nog niet hebben samengewerkt. We hebben wel veel overkomsten als we bijvoorbeeld even aan het sparren zijn. Ik vind het prettig om ouders hun eigen weg te laten ontdekken, niet te veel te sturen of te dirigeren. ‘’Ik ben te gast en met mijn kennis en kunde mag ik advies, ondersteuning en bemoediging geven.” Geanne geeft ook aan dat ze ouders niet zegt wat ze “moeten” doen, maar adviseert. Beide geven aan dat ze ouders zien groeien in hun ouderschap gedurende de kraamweek.
Geven jullie elkaar ook tips?
Geanne: De beste tip die ik van mijn moeder kreeg: “Ga na hoe je zelf zou willen dat jouw kraamweek verloopt en vul dan de kraamweek zo ook voor het gezin waar je op dat moment bent’’ Dit natuurlijk in goed overleg.”
Tot slot wil Henny nog het volgende kwijt over het mooie kraamzorgvak: “Vrouwen baren al eeuwen. Het is ongekend hoe krachtig een vrouw op dat moment is. De geboorte van een kind is het meest mooie en bijzondere wat je mee mag maken als kraamverzorgende”.
Kraamzorg is geen beroep maar een roeping, volgens Henny en Geanne.
Henny en Geanne